Τέλος Σεπτέμβρη..αρχή φθινοπώρου
Μυρίζει βροχή
Κίτρινα φώτα αντανακλούν στο βρεμένο οδόστρωμα
Σβησμένα φώτα στο σπίτι και εντός μου
Φθίνω κι εγώ όπως τα φύλλα των δέντρων
Πέφτω μα όχι για πάντα
Μόνο για λίγο
Για όσο χρειάζεται κάθε φορά
Τόσο ώστε να προλάβω να μυρίσω το βρεγμένο χώμα
Τόσο όσο χρειάζεται για να ξαποστάσω
Να ανακτήσω τις δυνάμεις μου ξανά
Είναι αυτή η τόσο γνώριμη μελαγχολία
που συνοδεύει τα πρωτοβρόχια
Σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής
και το ξεκίνημα μιας άλλης..
